درازنشست

اون دوست گاویه داره برمیگرده ایران. کم اورده.

منم کم اوردم ولی کم هامو اگه قرار بود تو ایران پیدا کنم و زیاد کنم کرده بودم قبلا. میگن بسیار سفر باید تا پخته شود خامی. پربیراه نمیگن. ولی من فکر می کنم این فقط بخش کوچیکی از قضیه است. اصل پخته شدن تحولیه که در درون اتفاق می افته. خیلی هم ربطی نداره به سفر و فلان. به این ربط داره چقد بخوای که بهتر بشی. 

دیشب خواب فک و فامیلامونو می دیدم. خدا بخواد هم اتاقیم داره میره از این اتاق و احتمالا اوضام بهتر میشه. خیلی درس دارم خیلی. 

گزارش نویس شدم رفت.

چرا انقد احساس ناکامی می کنم؟ این چیزیه که باید بشینم حل کنم با خودم. 

 

اینجا داره یه بند میباره. لباس گرم خیلی کم با خودم اوردم. 

یکی از بچه ها اونروز بهم گفت هر روز داری خوشگلتر میشی. البته فکر کنم منظورش این بود از اون فضاحت روزای اول اومدی بیرون :)) اشتهام باز شده و روحیه ام به ثبات رسیده. یه کمی وزنم بهتر شده. طبیعیه. الان فکر کنم دیگه چهل و یک، چهل و دو باشم. خودمم فهمیدم، تو اینه دیدم ک...ن رفته بازگشته!

آها فکر کن چی دلم خواست امروز؟! نشانی از زنده بودن! دلم خواست یه قالیچه کوچیک تمیز داشتم روش دراز نشست می رفتم! خودم از آرزویی که کردم متعجب شدم. دلم واقعا واسه ورزشام تنگ شده. 

دو یو اور میس می لایک دیس؟...